رنگآمیزی
گرم یکی از مهم ترین و متداولترین روشهای رنگ آمیزی در میکروبیولوژی است
که اولین بار توسط کریستین
گرم
ابداع
شد.
در
این رنگ آمیزی باکتریها
بر مبنای رنگ باکتری پس از رنگ آمیزی به دو دسته گرم
مثبت
و
گرم
منفی
تقسیم
می
شوند. رنگ
باکتری پس از رنگ آمیزی به توانایی حفظ رنگ اول و به عبارتی به ساختمان دیواره
سلولی باکتری بستگی دارد.
در
رنگ آمیزی گرم باکتریهای
گرم مثبت پس از رنگ آمیزی به رنگ بنفش و باکتریهای گرم منفی به رنگ قرمز مشاهده میشوند. گرچه
هر دو گروه یعنی باکتریهای
گرم مثبت و منفی دارای دیواره میباشند
ولی فرق بین این دو گروه مربوط به خواصی است که در ساختمان دیواره سلولی آن ها
وجود دارد.
اساس
ساختمان در دیواره سلولی باکتریهای
گرم مثبت یک لایه ضخیمی
است
از پپتیدوگلیکان، ولی در باکتریهای
گرم منفی ضخامت آن به حداقل می
رسد.